محل لوگو

مداخله نظامي آمريكا در گرانادا 45 ص


مداخله نظامي آمريكا در گرانادا

ملاحظات لجستيكي

براي دستيابي به اهداف اين عمليات، حوزه هاي بسيار متفاوتي از لجستيك بايد شناسايي و طرح ريزي مي دشند. يكي از نيازمندي ها نحوه محافظات از فرودگاه و شناسايي موارد مورد نياز براي اين كار بود. سوالاتي چون تعداد افراد موردنياز و نوع تجهيزات، مهمات و پشتيباني مطرح شدند.

نيازمندي اصلي ديگر تقسيم گيري بر سر نحوه استقرار محافظت و جستجوي كارآمد دانشجويان آمريكايي در بند دولت گرانادا بود. (توجه علميات Urgent funy) به واسطه دستگيري چند دانشجوي پزشكي آمريكايي در گانا به اتهام جاسيوسي براي CIA بود. ملاحظات اين اقلام شامل نوع ترابري هوايي، غذايي مورد نياز دانشجويان و ساير اسراي جنگي بود. پاسخ به سوالات فوق نوع امكانات و آمكانات و آمادهايي كه به جزيره گراندا برده مي شدند ر تعيين مي كرد. چالش ديگر لجستيكي هماهنگ كردن نقش هر يك از سرويس هاي نظامي بود. نيروهاي هوايي، دريايي، زميني و تفنگداران دريايي ماموريت داشتند كه اين عمليات را انجام دهند اما هر يك مشكلات لجستيكي خاص خود را داشتند. ويژگي مشترك اين عمليات هماهنگي وسيع لجستيكي را طلب مي كرد.

در طول ساعات اوليه صبح رنجرهاي نيروي زميني فرودگاهي را در Point Salines اشغال كردند. اين فرودگاه تنها باند پروازي داشت كه مي توانست يك هواپيماي C-141 را در خود جاي دهد و از سوي ديگر اين باند رد حال ساخت بود. لازم بود تا تعداد زيادي نيرو و آمادهاي مربوط به آنها را از طريق يك فرودگاه حمل شوند. اين امر به گردش كاري سريع نياز داشت تا تخليه نيروها و آمادها انجام شود و هواپيماي بعدي فرود آيد. در طول بخش اوليه علميات، پشتيباني زميني ظرف 20 دقيقه اطراف فرودگاه را پوشش داد. اولين نيروهاي حاضر در صحنه تجهيزات مورد نياز را براي تخليه هواپيما هاي در حال پرواز به فرودگاه را به همراه داشتند. اين افراد بايد تصميم مي گرفتند كه بارهاي تخليه شده را در جايي قرار دهند كه در زمان مورد نياز بدون اشغال كردن باند فرود به آنها دسترسي داشته باشند.

محدوديت ها

محدوديت هاي لجستيكي زيادي در اين عمليات تجربه شد. برخي از اين محدوديت هاي عبارت بودند از: ظرفيت محدوده فرودگاه، منابع سوخت و آب قابل شرب انتقال آمادهاي ضروري به منطقه بسيار مشكل بود. هر سرويس ترابري هواي استراتژيك را مستقيماً از فرماندهي ترابري هوايي نظامي (Military Airlift Command) درخواست مي كرد كه هيچ يك از فرماندهي هاي منفرد جريان هوايي را براساس نيازهاي عملياتي هماهنگ و الويت بندي نكرده بودند. به دليل ظرفيت محدود باند فرود، فرود هواپيماها براساس اصل «انجام اولين كار وارده»[1] انجام مي شد و ميزان ذخيره سوخت هر هواپيما وضعيت ان را در صف تعيين مي كرد. برخي از هواپيماهايي كه حامل آمادهاي مهم و اساسي بودند براي سوختگيري به فرودگاه هاي ديگر انتقال داده شدند و اين به معني آن بود كه رقابت مداومي براي دست يابي به فرودگاه در جريان بود.

فقدان سيستم اولويت بندي (Priotization System) به معني آن بود كه ميزان يك محموله چندين بار تغيير مي كرد. و راهي براي پيش بيني زمان رسيدن آمادهاي بحراني وجود نداشت.

در صروتي كه دكترين فعلي لجستيك دنبال مي شد اين مشكل قابل اجتناب بود. دكترين فعلي (در آن زمان) تمام نيازمندي ها به ترابري هوايي را بر عهده فرماندهي ستاد لجستيك آتلانتيك محول كرده بود. به اين ترتيب، تمام درخواست هاي مربوط به ترابري هوايي قبل از ارجاع به فرماندهي ترابري هوايي نظامي بايد از طريق اين ستاد ارائه مي شدند. براي برنامه ريزي مجدد پرواز هاي كم اهميت تر مي شد. نظم و ترتيب اولويت بندي را توسع داد.

ذخاير سوخت هوايي در فرودگاه بين المللي Seawall در بارادوس مستقر بودند و به واسطه سوختگيري سريع هوايي به سرعت خالي شدند و اين امر موجب تغيير اجباري در عمليات ترابري هوايي شد. حداكثر ظرفيت بار مجاز از 50 هزار پوند به 35 هزار پوند كاهش داده شد تا هواپيماها بدون نياز به سوختگيري مجدد بتوانند از فرودگاه هاي ايالات متحده به گرانادا پرواز كنند.

در جزيره گرانادا آب آشاميدني زيادي پيدا نمي شود. اطلاعات واصله از اين موضوع لجستيكي ناردست بودند. با آنكه سطخ آب هاي زير زميني در جزيره بالا بود اما آب آشاميدني قابل استحصال كمي در دسترس بود. براي غلبه بر اين مشكل، سيتسم آب شيرين كن مستقر در سنت جورجه تعمير شد. تا زمان رسيدن دستگاه هاي آب شيرين كن، آب از طريق هوا به منطقه انتقال داده مي شد.

موقيت هاي لجستيكي

از «سيستم قابل حمل اجراي جابجايي» (DMES)[2] براي پشتياني از اين عمليات استفاده شد. يك برنامه نرم افزاري قابل حمل به نحوي طراحي شده بود كه به يك طرح ريز باز امكان مي داد تا ادوات و تجهيزات حمل شده از طريق هوا به جبهه را براساس وزن و ابعاد آن پردازش كند. اين سيتسم با ايجاد امكان بارگيري كارآمدتر هواپيماهاي C-141 موجب صرفه جويي در وقت و مصرف سوخت شد. DMES به طرح ريزان امكان مي دهد كارآمدترين پلان هاي بار را براساس فهرست تجهيزات و پرسنل مورد نياز ايجاد نمايند. براي مثال در يك مورد اين سيستم باعث شد تا طرح ريزي چيدمان بار ظرف 20 دقيقه انجام شود و به جاي 5 فروند هواپيما، چهار فروند هواپيما براي حمل اجناس استفاد شوند. سيستم DMES براي طرح ريزي انتقال 7200 تن بارو بيش از 7500 نفر نيرو به گرانادا استفاده شد.

«تيم پشتيباني خط مقدم» نيز براي پشتيباني از نيروها اعزام شد. از آنجايي كه تعميرات و نگهدراي از ابتداي آغاز عمليات مورد نياز بود اين سيستم به هماهنگي مكلات اوليه تعميرات و نگهداري پرداخت و به حل سريع آنها كمك كرد. اعضاي اين تيم مقر خود را در فرودگاه Salines داير وتسهيلاتي را براي دريافت درخواست هاي مربوط به لوازم يدكي از تمام واحد ها تا زمان ورود «يگان» مركز مديريت «مواد گردان»[3] محيا كردند.

اعضاي تيم مذكور از طريق ماهواره تاكتيكي (TACATS) يا فكس درخواست هارا دريافت و آنها را

[1]- First Come- first servel يكي از مباني برنامه ريزي زماني لجستيك است.

[2]- Deployable Mobility Exection System

[3]- Division Muterial Management Center.


مبلغ قابل پرداخت 16,800 تومان

توجه: پس از خرید فایل، لینک دانلود بصورت خودکار در اختیار شما قرار می گیرد و همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال می شود. درصورت وجود مشکل می توانید از بخش تماس با ما ی همین فروشگاه اطلاع رسانی نمایید.

Captcha
پشتیبانی خرید

برای مشاهده ضمانت خرید روی آن کلیک نمایید

  انتشار : ۱۶ آذر ۱۳۹۷               تعداد بازدید : 290

دیدگاه های کاربران (0)

تمام حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به "" می باشد

فید خبر خوان    نقشه سایت    تماس با ما